Het is november...en het wordt s'avonds nu al heel snel donker. Rond een uurtje of 17.00 voelt het al als 22.00uur en als ik tegen het eind van de middag uit mijn kantoorraam kijk naar een donkere straat denk ik..”zo nu is het wel genoeg voor vandaag met al dat overwerken”..om vervolgens tot de conclusie te komen dat mijn normale werkdag er eigenlijk nog niet eens op zit en dat het pas 17.15 is.

Maar het wordt niet alleen snel donker, het is ook een stuk kouder buiten. De gure wind en ook zijn vriend de motregen hebben hun intrek weer genomen in ons kikkerlandje. Aan de ene kant moet ik altijd erg wennen aan deze tijd van het jaar. Zeker na een zomer met lekker weer, buiten bbq'én en tot laat met vrienden op het dakterras zitten.
Aan de andere kant weet ik dat er ook weer gezellige en 'warme' dagen aan zitten te komen..Sinterklaas..Kerst...eigenlijk geeft heel december me zo’n warm kerstgevoel. Diners met familie & vrienden een glas rode wijn bij de openhaard en met je sloffen aan op de bank naar feel good movies kijken!

Iedere avond voor het slapen gaan doe ik het slaapkamer raam vlakbij ons bed wagenwijd open en steek mijn hoofd door de opening naar buiten. Ik sluit mijn ogen en adem heel diep in..door mijn neus wel te verstaan.

En iedere avond geniet ik weer zo ontzettend van dit ritueel. De kou slaat als een natte washand tegen mijn gezicht en bijna tegelijkertijd worden mijn zintuigen overspoeld met heerlijke geuren, die van vuur dat gestookt wordt in openhaarden van mijn buurtgenoten.

Maar ook de geuren van de nacht en van de kou en soms van de regen. Dat klinkt misschien gek..maar mensen die net als ik een geurentik hebben zullen direct begrijpen wat ik bedoel. Ik weet eigenlijk niet waarom, maar ik wordt blij van deze geurencombinatie, net zoals ik dat in de zomer wordt van de geur van versgemaaid gras..of die van de combinatie van zand, zonnecreme, zon en zee op mijn huid na een dag strand..of de geur op straat na een fikse regenbui op een zomerdag..om maar te zwijgen over de bijna verslavende geur van de wangen van mijn dochtertje van 16 maanden.
Zij ruikt zooo lekker dat ik mezelf er soms van moet weerhouden een hap uit haar wang te nemen. Hmm dat klinkt eigenlijk enger dan ik het bedoel.. 
Maar genoeg even over mijn geurentik..

Ik begon vandaag 18 november eigenlijk met deze blog omdat ik me al tijden afvraag hoe belangrijk vriendschappen voor andere mensen zijn en hoeveel jullie bereid zijn hierin te investeren..ze in stand te houden..ze te redden, te creeeren..Ik merk dat ik nu ik de 40 nader (niet verder vertellen aub) me steeds vaker afvraag of ik door wil gaan op de manier zoals het nu gaat..want soms..kost het me meer energie dan dat het oplevert..en dat..heb ik geleerd is geen goed uitgangspunt!

to be continued..het is donker en dit keer ook echt laat..ik moet naar bed want morgen is het weer vroeg licht!